بررسی پیشگیری از خوردگی فلز مس با استفاده از پوشش‌های حاصل از ترکیبات سبز

استفاده از پوشش‌های مهارکننده خوردگی یکی از ساده‌ترین و پرکاربردترین روش‌ها برای مهار خوردگی فلزات می‌باشد. لیکن استفاده از این مهارکننده‌های خوردگی می‌تواند همراه با مضرات محیط زیستی باشد، لذا انجام مطالعه و تحقیق در مورد مهارکننده‌های سبز و توسعه کاربرد آنها امری ضروری می‌نماید. در این کار پژوهشی اثر مهارکنندگی بیو پلیمر و نقاط کوانتمی کربن، در نقش مهارکننده‌های خوردگی سبز، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. این مهارکننده‌ها قابلیت استخراج با روش‌های ساده و کم هزینه را داشته و ترکیباتی ارزان، در دسترس و تجدید پذیر می‌باشند. علاوه بر این، پسماند آن‌ها در طبیعت تجزیه پذیر می‌باشد. تمامی مطالعات انجام شده، بر روی الکترود مس به عنوان فلز مورد حفاظت و در محیط خورنده 5/3% سدیم کلرید گزارش شده است. مطالعات خوردگی با استفاده از روش‌های طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی، نمودارهای تافلی و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی صورت پذیرفته و نتایج حاصله نشان دهنده لایه نشانی قابل قبول این مهارکننده‌ها روی سطح الکترود مس و کاهش جریان‌های خوردگی در بازه زمانی چند ساعته تا چند روزه می‌باشند. طبق نتایج حاصله، پوشش نقاط کوانتمی کربن حاصل از محلولهایی با غلظت بالاتر (1.5% وزنی-وزنی) و پوشش بیوپلیمر زئین حاصل از محلولهایی با غلظت‌های پایین‌تر(0.5% وزنی-وزنی) مقاومت در برابر خوردگی بالاتری را برای الکترود مس ایجاد نمودند. نتایج حاکی از این بود که این بازدارنده‌ها از نوع مختلط می‌باشد. شدت جریان خوردگی الکترود مس در محلول NaCl از مقدار A.cm6-10× 1/8 در عدم حضور بازدارنده به مقدار A.cm-2 10 -7× 42/1 کاهش یافته است در بازه 24 ساعت که نشان دهنده عملکرد بسیار خوب این بازدارنده در کاهش جریان خوردگی می‌باشد.