در این تحقیق پوشش‌های نانوکامپوزیتی نیکل- اکسید سیلیسیم (سیلیس) با درصدهای مختلف (0، 2، 5 و 10 گرم بر لیتر) نانوذرات سیلیس با استفاده از حمام پوشش کاری وات تهیه شدند. پس از تهیه پوشش‌ها، با استفاده از پوشش کاری خود مونتاژ، ترکیب سیلان لایه سطحی با انرژی سطحی پایین بر روی پوشش ایجاد شد. پوشش‌های نانوکامپوزیت با استفاده پراش اشعه ایکس، میکروسکوپ نیروی اتمی و میکروسکپ الکترونی روبشی شناسه‌یابی شدند. هم‌چنین میزان آبگریزی نیز اندازه‌گیری شد. خواص خوردگی پوشش‌ها با استفاده از تکنیک‌های پلاریزاسیون و امپدانس الکتروشیمیایی ارزیابی شد. نتایج زبری سطح و زاویه تماس آب نشان داد که افزودن نانوذرات، باعث افزایش زبری نانومتری و میزان فوق آبگریزی از زاویه 145 درجه در نیکل خالص تا 165 در غلظت 10 گرم بر لیتر سیلیس می‌شود. هم‌چنین نتایج نشاد داد که پوشش‌های نانوکامپوزیتی فوق آبگریز، مقاومت به خوردگی بهتری نسبت به پوشش نیکلی خالص دارند. نتایج زبری سطح و زاویه تماس آب نشان داد که افزودن نانوذرات سیلیس باعث افزایش ساختار سطحی دارای زبری سطحی میکرونانویی و آبگریزی می‌شود. میزان جریان خوردگی در پوشش نانوکامپوزیتی در غلظت 10 گرم بر لیتر سیلیس حدود µA/cm2 4/0 و برای نیکل خالص µA/cm2 2 به دست آمد.
کلمات کلیدی: پوشش‌های نانو کامپوزیتی نیکل- سیلیس، رفتار الکتروشیمیایی، زاویه تماس، فوق آبگریزی؛