برای تولید پوششهای آلومینا، کامپوزیتی آلومینا/تیتانیا و کامپوزیتی حاوی افزودنی تنگستات سدیم از روش اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمائی استفاده شد. این پوششها درون الکترولیت پایه سیلیکاتی روی آلیاژ آلومینیوم 7075 و با استفاده از شکل موجهای تکقطبی و دوقطبی با نسبت چرخههای کاری آندی به کاتدی 1 و 5/0 انجام شد. نتایج نشان داد که مورفولوژی سطحی پوششها به شکل موج به‌کاررفته بستگی دارد. افزایش چرخهکاری کاتدی، مورفولوژی را از حالت پنکیکی به دهانه آتش‌فشانی تغییر میدهد. ورود نانوذرات تیتانیا به پوششها زمانی که شکل موجهای تکقطبی استفاده شد باعث وسیعتر شدن میکرو حفرههای ناشی از آزاد شدن گاز گردید. نتایج نشان داد که ورود نانوذرات تیتانیا بستگی به شکل موج به‌کاربرده شده ندارد و مکانیزم ورود آنها به پوشش به دام افتادن فیزیکی است درحالی‌که مشارکت یونهای تنگستات به‌صورت جذب الکتروفورتیک است. مقاومت به خوردگی پوششهای ایجادشده با افزایش چرخهکاری کاتدی افزایش یافت. همچنین استفاده از نانوذرات تیتانیا منجر به کاهش مقاومت به خوردگی و استفاده از افزودنی تنگستات در شکل موج دوقطبی منجر به جبران میزان کاهش یافته شد به طوریکه در شکل موج بهینه، شدت جریان خوردگی به ترتیب 3، 5 و 3 نانوآمپر برای پوششهای ساده، کامپوزیتی و کامپوزیتی حاوی افزودنی ثبت گردید.
* حکیمی‌زاد، امین - دانشجوی دکتری دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
رئیسی، کیوان - استاد دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
گلعذار، محمدعلی - استاد دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
Lu، Xiaopeng - دانشجوی دکتری، موسسه تحقیقاتی مکس ـ پلانک آلمان، HZG
Blawert، Carsten - محقق بخش تحقیقاتی فلزات سبک، موسسه تحقیقاتی مکس ـ پلانک آلمان، HZG
Mikhaeil، Zheludkevich - رئیس بخش تحقیقاتی فلزات سبک، موسسه تحقیقاتی مکس ـ پلانک آلمان، HZG
کلمات کلیدی: اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمائی، پوششهای کامپوزیتی، شکل موج پالسی، نانوذره تیتانیا، افزودنی تنگستات سدیم، رفتار خوردگی