در این تحقیق اثر بازدارندگی دیپتاسیمهیدروژن فسفات (DKP) بر رفتار خوردگی فولاد ساده کربنی A106 ASTM در محدوده دمایی از 25 تا Cº 55 و غلظتهای مختلف بازدارنده از 7 تا mM 23 در محلول mM 1 از كلرید سدیم با استفاده از روش پلاریزاسیون دینامیكی مطالعه شده است. با افزایش دما از 25 تا Cº 35، دانسیته جریان خوردگی از 30 به A/cm2 120 رسید. برهمکنش اثر غلظت بازدارنده و دمای محلول نشان داد که با افزایش دما، سیستم در غلظتهای بالاتری از بازدارنده دارای رفتار رویین خواهد بود. مکانیسم جذب از طریق پارامترهای ترمودینامیکی نیز مورد بررسی قرار گرفت. با اضافه نمودن mM 7 از بازدارنده به محلول، مقدار انرژی فعالسازی از 82 به kJ/mol 50 کاهش پیدا کرده است كه کاهش Ea در حضور بازدارنده بیانگر جذب شیمیایی بازدارنده در سطح فلز كربن استیل میباشد. علاوه براین، نتایج نشان داد كه بازدارنده در دماهای بالاتر دارای بازده بیشتری است بطوریكه با افزایش دما از 25 به Cº 35 بازده بازدارنده در غلظت mM 7 DKP از 33 به 67درصد افزایش یافت. تصویربرداری سطحی SEM و آنالیز طیف سنجی EDS نیز تایید كننده نتایج اندازهگیریهای الکتروشیمیایی بود.
* عارفینیا، رضا ـ استادیار مهندسی شیمی، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکدۀ مهندسی
محققی، امیر ـ دانشجوی دکتری مهندسی شیمی، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی
کلمات کلیدی: بازدارنده خوردگی، دیپتاسیمهیدروژنفسفات، پلاریزاسیون پتانسیودینامیکی، انرژی فعالسازی.