در این تحقیق، محافظت از خوردگی فولاد 70X در محیط کلریدریک اسید در حضور ترکیب 2ـ آمینو ـ 5 ـ نیتروتیازول به عنوان بازدارنده توسط روش‌های پلاریزاسیون تافلی مورد مطالعه قرار گرفت. اندازه گیری‌های الکتروشیمیایی نشان دادند که این ترکیب به عنوان بازدارنده مناسب خوردگی عمل می‌کند و راندمان بازدارندگی با افزایش غلظت بازدارنده افزایش می‌یابد. اثر دما بر رفتار خوردگی فولاد 70X نیز بررسی گردید. با افزایش دما، دانسیته جریان خوردگی افزایش و بازدهی کاهش پیدا می‌کند. مدل‌های جذب مختلفی در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد جذب این بازدارنده‌ها بر روی سطح از مدل جذب لانگمویر تبعیت می‌کند. پارامترهای ترمودینامیکی با استفاده از جریان خوردگی در دماهای مختلف و با استفاده از ایزوترم جذب محاسبه گردید. مقدار منفی انرژی آزاد گیبس بیانگر جذب خود به خودی بازدارنده روی سطح می‌باشد. بررسی‌های ترمودینامیکی نشان داد که خوردگی فولاد 70X گرمازا بوده و مولکول‌های بازدارنده از طریق فرآیند جذب شیمیایی و فیزیکی برروی سطح فولاد جذب می‌شوند.
* بهرامی پناه، نیلوفر - دانشیار، گروه شیمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
دانایی، ایمان - دانشیار، دانشكده نفت آبادان، دانشگاه صنعت نفت، آبادان، ایران
ظهورزارعی، فهیمه - کارشناسی ارشد، گروه شیمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
کلمات کلیدی: رفتار ترمودینامیکی، اثر بازدارندگی، ترکیب نیترامید تیازولی، خوردگی، فولاد 70X، خط لوله، محیط اسیدی.