در این پژوهش ابتدا پوششهای نانوکامپوزیتی بر پایه اکسید روی و همو پلیمرهای آنیلین، آنیزیدین، تولوئیدین و آمینوفنول به روش الکتروفورز در سطح فلز فولاد زنگ نزن 304 ایجاد و سپس ضمن مشخصهیابی، مقاومت خوردگی پوششها بررسی شده است. مشخصهیابی نانوکامپوزیتها با استفاده از تکنیکهای FTIR, XRD,SEM انجام شد. رفتار خوردگی پوشش در محلول %5/3 وزنی سدیم کلرید به روشهای پتانسیو دینامیکی در دمای محیط ارزیابی شد. بر اساس نتایج آزمون خوردگی، اگرچه پوشش نانوکامپوزیت اکسید روی و هر یک از هموپلیمرهای آنیلین، آنیزیدین، تولوئیدین و آمینوفنول باعث کاهش سرعت خوردگی میشود اما پوشش بر پایه پلی آنیلین بهترین رفتار را از نظر مقاومت خوردگی از خود نشان میدهد. به طوری که جریان خوردگی در نمونه بدون پوشش(μA.cm-2 ) 2.54551E-06است اما در حضور پوشش کامپوزیتی پلی آنیلین جریان خوردگی به کاهش
(μA.cm-2) 1.50023E-06 مییابد. بر این اساس میتوان گفت که افزایش مقاومت خوردگی ناشی از پوشش هر یک از کامپوزیتها وابسته به گروه استخلافی روی حلقه بنزنی پلیمر آن است.
* کاظمی، حامد - دکتری، گروه شیمی، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران
عادلخانی، هادی - دانشیار، پژوهشکده چرخه سوخت هستهای، پژوهشگاه علوم و فنون هستهای، تهران، ایران
دیدهبان، خدیجه - استاد، گروه شیمی، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران