در این مقاله به بررسی تأثیر پدیده خوردگی برروی مقاومت نهایی سازه‌های فراساحل ثابت شابلونی، که از جمله پرکاربردترین سازه‌ها در صنایع نفت و گاز و انرژی‌های تجدیدپذیر به‌شمار می‌روند، پرداخته شده است. اثرات ناشی از خوردگی در طی مدت زمان‌های مختلف بصورت کاهش یکنواخت ضخامت اعضای در نظر گرفته شده و از دیگر انواع خوردگی و اثرات آنها در این مطالعه صرف‌نظر شده است. سازه فراساحل ثابت شابلونی مورد بررسی، متعلق به یکی از سکوهای گاز موجود در فاز 19 پارس جنوبی می‌باشد که دارای طول عمر 25 ساله است. مقاومت نهایی سازه بوسیله تحلیل بارافزون بدست آمده و برای بیان آن از نسبت مقاومت ذخیره استفاده شده است. بدین منظور، سازه مورد نظر در نرم‌افزار SACS، که یکی از نرم‌افزارهای پرکاربرد برپایه المان محدود در این زمینه می‌باشد، مدل‌سازی و تحلیل شده است. براساس نتایج این مطالعه، مقاومت نهایی سازه پس از رسیدن سازه به طول عمر خود، در صورت رخ دادن فرضیات در نظرگرفته شده در زمینه خوردگی، با کاهش تقریبا 20 درصدی مواجه خواهد شد، بدین صورت که میزان نسبت مقاومت ذخیره سازه در ابتدا (بدون در نظر گرفتن خوردگی) برابر 7/1 بوده و پس از گذشت طول عمر سازه (25 سال)، میزان آن در اثر خوردگی در نظر گرفته شده به عدد تقریبی 3/1 رسیده است که این روند نزولی، در طی سال‌های بیشتر، عمدتا ادامه خواهد داشت.
* طاهری، عبدالرحیم - استادیار، دانشکده نفت آبادان، دانشگاه صنعت نفت، آبادان، ایران
تدین، بهروز - کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران
دهقانی، حمید - کارشناسی، دانشگاه آزاد واحد بندرعباس، بندرعباس، ایران
کلمات کلیدی: خوردگی، سازه‌های فراساحل ثابت شابلونی، نسبت مقاومت ذخیره، مقاومت نهایی، تحلیل بارافزون