چکیده:
رفتار بازدارندگی ممانعت کننده‌ی آلی بنزوتری آزول(BTA) بر خوردگی فولاد کم کربن و آلومینیوم 1050 در حالت اتصالی وغیراتصالی در آب دریا به کمک آزمایش‌های غوطه وری، پلاریزاسیون و امپدانس الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش غلظت بازدارنده، افزایش راندمان بازدارنده برای هر دو فلز را در حالت غیراتصالی سبب می شود. در این حالت حضور 01/0 مولار BTA در آب دریا سرعت خوردگی فولاد کم کربن و آلومینیوم 1050 را به ترتیب 50 و 70 % کاهش داد. جذب BTA به سطح هر دوفلز ماهیت فیزیکی داشته و از ایزوترم جذب لانگمیر پیروی می کند. اتصال الکتریکی فولاد کم کربن به آلومینیوم 1050 جذب انتخابی بازدارنده به سطح فولاد و همچنین تغییر ماهیت جذب از حالت فیزیکی به شیمیایی را به دنبال داشت که نتیجه‌ی آن کاهش 95 درصدی سرعت خوردگی فولاد متصل به آلومینیوم بود.